Van 26 tot 29 september 2017 was ik aanwezig op de SolarPaces 2017 conferentie in
Santiago, Chili, zie http://www.solarpaces-conference.org/home.html. Er wordt ieder jaar
een dergelijke conferentie gehouden met als onderwerp alle aspecten van Concentrating
Solar Power, CSP. Die aspecten zijn elektriciteitsopwekking, energieopslag, zowel korte
termijn (thermisch) als lange termijn (chemisch), zon-aangedreven chemie,
zeewaterontzilting. Dit verslag geeft een redelijk kompleet beeld van de stand van zaken
van CSP, de superieure vorm van zonne-energie.
Author: admin
Zonne-energie en water in Egypte, een verkenningsreis
Egypte is een van de landen waarin de zon uitbundig schijnt, en waar waterschaarste heerst. Het land is dus uitermate geschikt om zonnecentrales te bouwen, maar ook om de WaterWin van Solaq BV toe te passen. De directe aanleiding voor het bezoek was de uitnodiging van Kees Hulsman, de directeur van het Center for Arabic – West Understanding in Cairo, om te spreken op de door hem georganiseerde conferentie over de watersituatie in de oases en de woestijn. Ik heb twee doelstellingen: 1. Werken aan de totstandkoming van een 10 MW CSP centrale in Siwa 2. Samenwerking opzetten tussen Solaq en een Egyptische partij om de WaterWin technologie van Solaq verder te ontwikkelen en uit te testen. In de loop van de reis doe ik een culturele ontdekking. Zonne-energie en water in Egypte, een verkenningsreis
Presentatie op de waterconferentie te Caïro
Op 16 november 2017 was Evert van Voorthuysen spreker op
“Siwa Conference on Sustainable Water Management” met als titel:
“Renewable Energy, Renewable Water, and War against Climate Change”.
Hier is zijn toespraak. En dit is zijn presentatie.
Concentreren van hulp
Ingezonden brief, geplaatst in Trouw op 1 juli 2017
Laat Grieken schulden aflossen met stroom
Ingezonden brief, geplaatst in Trouw op 27 juli 2017
Mondiale Energietransitie
De belangrijkste reden om kolen, olie en gas te vervangen door zon, wind, geothermie, enz. is de noodzakelijke vermindering van de CO2-uitstoot. Dit moet overal gebeuren, in alle landen, want anders is het effect te gering om de opwarming op Aarde te stoppen.
Snel groeiende ontwikkelingslanden hebben het extra moeilijk, want zij moeten extra hard investeren, maar hebben meestal onvoldoende kapitaal.
Maar de zonnige landen hebben het weer gemakkelijk, want zonne-energie is daar al vrijwel rendabel. Gecombineerde CSP-zonnespiegelcentrales met warmteopslag en velden met PV-zonnepanelen leveren in combinatie 24 uur per dag elektriciteit. Op wereldschaal ligt het daarom voor de hand om nu voorrang te geven aan een snelle vervanging van alle gas- kolen-en oliecentrales in de zonnige landen door zonnecentrales, en de rijke landen moeten dit proces met alle middelen steunen. De rijke landen hebben zich in het klimaatakkoord van Parijs reeds verplicht om deze steun te gaan leveren.
Een land waaraan Nederland zijn bijzondere aandacht aan zou kunnen geven is Egypte.
Kolencentrales en CCS
Download een knipsel van Financieel Dagblad jan 2017 Kolencentrales alleen met CCS11012017
Kolencentrales en CCS
Hans Schoenmakers, Director Corporate Affairs Uniper Benelux (het vroegere Eon), gaat akkoord met mijn inschatting dat spoedige en voortvarende toepassing van CCS een noodzakelijke voorwaarde is om in Nederland kolencentrales te mogen blijven exploiteren (FD 10 januari). Maar hij suggereert dat er een wezenlijk verschil zou zijn tussen de verleende vergunningen en latere politieke uitspraken. Welnu, in de milieuvergunning van RWE lees ik bijvoorbeeld:
“De grote hoeveelheid CO2 die echter vrijkomt bij de energieproductie met fossiele brandstoffen, waaronder steenkool, moet daarentegen wél verantwoordelijk worden gehouden voor een deel van de opwarming van de aarde/klimaatveranderingen. Dit heeft geleid tot een aantal beleidsontwikkelingen, waarbij de Europese ambitie en die van de rijksoverheid is om vanaf 2020 bij kolencentrales CO2-afvang en -opslag (CCS) te verplichten en nieuwe kolencentrales vanaf 2010 “CO2 capture ready” op te leveren.”
De latere uitspraken van de verantwoordelijke bewindslieden zijn consistent met de verleende vergunningen. We constateren echter dat in de nieuwe kolencentrales nog steeds geen noemenswaardige voorbereidingen voor CCS worden getroffen. Dat lijkt mij niet in het belang van hun voortbestaan.
Evert du Marchie van Voorthuysen, Haren.
Geplaatst in Financieel Dagblad 7 januari 2017
Kolencentrales alleen met CCS
Jannes Verwer (voormalig regionaal directeur van E.ON) verwijt de politiek wispelturig gedrag en gebrek aan gezond verstand omdat zij alle kolencentrales wil sluiten (FD 4 januari). Het is echter niet de politiek, maar het zijn de energiebedrijven zelf die de problemen hebben veroorzaakt.
De belangrijkste vergunningen zijn in 2007 en 2008 gegeven aan drie energiebedrijven onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat de CO2-uitstoot per geleverde kilowattuur binnen redelijke tijd zou worden verminderd door middel van CCS (afvangen en bergen van kooldioxide). Deze voorwaarde blijkt uit vele uitspraken van de toenmalige minister van milieu, Jacqueline Cramer en uit de aanname van de motie Vendrik uit 2009. Alle betrokken energiebedrijven hebben ingestemd met deze voorwaarden en toentertijd gedetailleerde plannen bekend gemaakt voor de geleidelijke invoer van CCS ruim voor 2020.
Van deze plannen is niets gerealiseerd, en de politiek heeft haar geduld met de energiebedrijven dan ook terecht verloren. Alleen als er binnenkort ambitieuze en geloofwaardige CCS-plannen worden gepresenteerd maken de kolencentrales misschien nog een kans.
Evert du Marchie van Voorthuysen, Haren.
Waar blijft het positieve verhaal?
In december 2016 toegestuurd naar Trouw, Volkskrant en Financieel Dagblad, niet gepubliceerd
Volkomen verbijsterd maak ik, geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog, de huidige ondergang mee van de democratie en van de Westerse beschaving. De ene na de andere democratisch gekozen leider ontpopt zich als een dictator, maar dat kan het electoraat kennelijk niets schelen. Het ene na het andere referendum wordt gewonnen door de exploitanten van “das gesundenes Volksempfinden”. Het rampenscenario bestaande uit Brexit, Trump in het Witte Huis en Le Pen in het Élysée, is nu voor tweederde deel voltrokken. Het enige wat wij, Nederlanders, nog kunnen doen, is om al onze Franse vrienden en relaties te vragen: “Lieve mensen, wij houden van Frankrijk en van de Franse cultuur. Stem in hemelsnaam niet op Le Pen, want dan worden we weer vijanden, net zoals in vroeger eeuwen.”
Wat kunnen we echter verwachten van politici zoals Mark Rutte? Niets, want het ontbreekt hen aan wezenlijk leiderschap. Rutte heeft, toen hij voorzitter van de Europese Unie was, verzuimd om het goede voorbeeld te geven. Hij had het afgesproken contingent vluchtelingen uit Italië en Griekenland in Nederland moeten toelaten, wat hij niet heeft gedaan. Als andere lidstaten dit goede voorbeeld hadden gevolgd, was het pro-Europese verhaal van premier Renzi geloofwaardig geweest, en had Renzi zijn referendum wellicht gewonnen. En Rutte heeft nagelaten om tijdens het raadgevende Oekraïne-referendum duidelijk te melden dat een negatieve uitslag in strijd is met het landsbelang, en dat hij die uitslag daarom naast zich neer zal leggen. Dat was zijn recht, en zelfs zijn politieke plicht. Zo gedraagt een leider zich. Maar een politicus die trots is op het ontbreken van een eigen visie ontbreekt het uiteraard ook aan leiderschap. Pas nadat Rutte in Brussel alle hoeken van de kamer heeft gezien moet hij zich met een kunstgreep uit de penarie redden.
Nederland en Europa smachten naar leiders met een positief verhaal. Een inspirerend verhaal dat niet alleen de hoog-opgeleide kiezers aanspreekt, maar ook de kiezers die nu op Wilders en Le Pen stemmen. Ik hoor tot dusver nergens een dergelijk verhaal.
In Nederland is een redelijk functionerende samenleving ontstaan, en Rutte is daar terecht trots op. We doen het goed op de meeste lijstjes. Maar er gebeurt te weinig om de toenemende ongelijkheid in rijkdom en welvaart te bestrijden. De ambitie behoort te zijn dat iedereen een bijdrage kan leveren, liefst in de vorm van betaald werk. De organisatie van de verzorgingsstaat is vastgelopen, en moet op de schop, wellicht met een basisinkomen voor iedereen. De inkomstenbelasting in de laagste schijven omlaag, de BTW omhoog. Een progressiefactor in de vermogensbelasting want miljonairs hebben beleggingsmogelijkheden die kleine spaarders niet hebben. Maar wel met aftrekmogelijkheden voor groene investeringen, want die zijn broodnodig om de energietransitie te financieren. Zonnecentrales bouwen en kolencentrales sluiten, in Nederland en in de ontwikkelingslanden. Mobilisatie van het overvloedig aanwezige kapitaal om met groene investeringen de economie aan te jagen en werkgelegenheid te creëren . Dit is het positieve verhaal dat ik van onze politieke leiders wil horen.
De huidige stemmers op Wilders en Le Pen zijn boos. Het is volgens hen allemaal de schuld van de moslims en van de elite. Vele mensen kunnen nu eenmaal niet leven zonder een vijandbeeld. In het positieve verhaal wordt hun woede niet meer op groepen gericht, maar op de individuen uit die groepen die de samenleving verstieren. In het positieve verhaal worden de jihadisten bestreden, en managers die uitsluitend het aandeelhoudersbelang dienen, bonusbeluste bankiers, graaiende bestuurders, politici die het partijbelang altijd boven het landsbelang stellen, corrupte ambtenaren, fraudeurs, enz. aangepakt. Kortom, ieder individu die crimineel of niet-integer handelt verdient de hoon van het volk. Maar als lid van een groep mag iedereen in Nederland blijven meedoen, dat is de essentie. Discriminatie is en blijft uit den boze.
Waar blijven de visionaire politici die de vrijheidslievende, verantwoordelijke en sociaal bewuste Nederlanders meenemen met een toekomst-gericht verhaal waarin zij, samen met onze Europese vrienden, gaan bouwen aan een betere, schonere, en rechtvaardiger wereld?
Evert du Marchie van Voorthuysen
Knus maar onveilig
Gepubliceerd in Trouw, 14 juni 2016
Thierry Baudet wil dat Nederland uit de EU stapt onder het motto “klein maar fijn”, (Opinie, 11 juni). Het doet mij denken aan de jaren vijftig, toen ik als schooljongen logeerde bij een oom die burgemeester was van een plattelandsgemeente in Gelderland. Er was consternatie over een ongewenste landloper, maar tijdens het avondeten kon mijn oom melden dat de man over de gemeentegrens was gezet. Probleem opgelost, we konden rustig naar bed. Net als in de jaren voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog, toen minister-president Colijn verklaarde: “Gaat u rustig slapen, de regering waakt.” Baudet etaleert een nostalgisch verlangen naar de wereld van Swiebertje en Bromsnor, een wereld zonder grote problemen en gevaren. Ik heb echter meer vertrouwen in de volkswijsheid “samen sterk” en ben daarom met overtuiging voor handhaving van het Nederlandse EU-lidmaatschap.
Evert du Marchie van Voorthuysen, Haren
Shell en power to gas
Gepubliceerd in Financieel Dagblad, 4 juni 2016.
Yuri Sebregts, directeur onderzoek en ontwikkeling van Shell, stelt in FD van 26 mei dat er voor vliegtuigen, schepen en fabrieken nog geen goede technologie beschikbaar is om fossiele brandstoffen te vervangen. Deze technologie is echter wel in aantocht, en heet Power-To-Gas (P2G) en Carbon Capture and Utilization Fuels (CCU-Fuels). De ingrediënten zijn zonne-energie, waterstof en CO2. Zonne-energie is in de zonnige landen al goedkoop geworden. Shell is reeds actief met waterstof en met de invang van CO2, en bevindt zich dus in een uitstekende uitgangspositie. Men zou daarom verwachten dat Shell in zijn R&D-programma ruim aandacht geeft aan P2G en CCU, maar dat is niet het geval.
Op de recente aandeelhoudersvergadering stelde ik de vraag of Shell plannen heeft om P2G te gaan toepassen. Het antwoord van CEO Ben van Beurden was negatief, met als argument dat dit een verliesgevende activiteit is. P2G te beschouwen als een innovatieve investering in de toekomst komt kennelijk niet op bij Van Beurden. Dit lijkt mij nogal kortzichtig.
Dr.E.H. du Marchie van Voorthuysen, stichting voor Grootschalige Exploitatie van Zonne-ENergie (GEZEN).